BİRAZ KENDİMİZE Mİ GELSEK ARTIK!

Can Yakmayın!

Yakmışsanızda hemen bir iyilik yaparak bağışlanın.

Ne büyük talihsizliktir birinin acı çekmesinden sorumlu olmak. 
Gözyaşını akıtmak. Helede böyle sıkıntılı günlerde barışıp kucaklaşmak yerine elem vermenin müsebbibi olmak.
Huzur bulmak ancak sevgi, şefkat ve merhamet elini uzattığında olur.

İyiliğinde ne günü ne sebebi olur. Sadece yaparsın. İnsan olduğunun imzasını atarsın, sonsuza kadar minnetle anılırsın. 
Iyi ise ne mutlu sana. Ne güzel bir nimetle şereflenmişsin şükret buna. 
Yada, hafazanallah zalimsin ne büyük belaya uğramışsın o zaman, 
Kaybedenlerden yazılmışsın, 
Yazık çok yazık sana.
Maddi nimetler içerisinde yüzüyor olman senin insanlıktan mahrum edilmiş olduğunu unutturuyor.
Dualarında hep kabul oluyor ve işlerin hep istediği gibi gidiyor diye iyilerden zannediyorsun kendini. Fakat bundada yanılıyorsun.

Çünkü, "mü'mine bu dünyada rahat yoktur" diyor kainatın efendisi...
Hemen şimdi bir muhasebe yap. 
Ölümlü olduğun sebep olsun buna mesela. 
bir tövbe et en samimisinden ve ardından edebildiğince bir vicdanî muhasebe yap en te(m)zinden.

Hem senin hemde senin elinden çekenlerin bayramı olsun bugün.
Bir daha ağlamasın kimse ne hakeden ne de etmeyen senin yüzünden.
Niyet et insan olmaya ve bugün ile ölenedek insan kalmaya...

Zehra Asuman